την ιστορια με το Viewmaster μου..
θυμαμαι τοτε επαιζα με τισ κιτρινεσ αναμνησεισ..στην αρχη, περναγαν οι εικονεσ η μια μετα την αλλη..τισ αλλαζα τοσο γρηγορα και αλλοπαρμενα...δεν ηθελα να σταθω πουθενα..σαν επιβατησ τρενου σε ατερμονο ταξιδι..δεν ηξερα γιατι..απλα τισ αφηνα να περνανε..και να ξαναπερνανε..
μεχρι που ενα κοκκινο καυτο φεγγαρι οπου η γη μυριζε νταλιεσ και καλινσογκεσ καποιοσ αγνωστοσ μου εφερε μια καινουργια ροδελα..
ηταν ολοκαινουργια...τοσο μα τοσο ξεχωριστη..και το χρωμα τησ?το πιο παθιασμενο κοκκινο που ειχα δει ποτε...
την εβαλα να παιζει..εικονεσ πανεμορφεσ,εκτυφλωτικεσ...δεν ειχα ξαναδει ποτε ομοιεσ τουσ..
μεχρι που κολλησε..και ξανακολλησε..επρεπε λεει να την βγαλω, να φυσηξω την σκονη και να την βαλω παλι απο την αρχη.Και το εκανα..αλλωστε πωσ να αρνηθεισ τοση ομορφια..οχι, ποτε δεν ελεγα οχι..περναγαν απο μπροστα μου οι εικονεσ και απλα ηθελα να χαθω σαυτεσ.Παρατηρουσα τισ εκκλησιεσ με τα χαμογελα,τα λιμανια που απο ενα σημειο κοντα στο φαρο το βραδυ φαινεται ο ηλιοσ,τουσ βαμμενουσ τοιχουσ,τα παγκακια που χοροπηδουσαν,τα ερωτευμενα ποδηλατα γεματα αμμο και αστερια,τα μωβ χερια,τα σηκωμενα πρωινα πανω σε κρεβατια αισθησιασμου,τα κρυα ξημερωματα που οι ανθρωποι περπατανε δυο δυο μεχρι το σπιτι,τισ στιγμεσ..καθε φορα ελεγα πωσ δεν θα παω παρακατω..ειναι τοσο παραδεισενιο αυτο που αντικριζω ..ομωσ αν η επομενη εικονα ειναι καλυτερη?
εε και ξερεισ τι?...παντα η επομενη ηταν καλυτερη.
απο τοτε ο ιδιοσ μυστηριωδησ αγνωστοσ δεν σταματησε να μου φερνει ολοκαινουργιεσ ροδελεσ για μηνεσ και μηνεσ...καθε μερα και αλλη..με μονο ανταλαγμα να τισ βλεπουμε μαζι..αγκαλια..
ξαφνικα ομωσ ενασ κακοσ μαγοσ εξαφανισε την ροδελα μου οσο πιο βιαια μπορουσε ενω εβλεπα την πιο ομορφη φωτογραφια..
εβαλα τα κλαματα...ειπα στον αγνωστο να την βρει και να μου την φερει πισω οσο πιο γρηγορα μπορουσε...φωναζε ομωσ, ειναι δυσκολο,δεν εχω τισ δυναμεισ του τον θυμαμαι να λεει..
ομωσ οτι αξιζει ειναι δυσκολο..του ειπα οτι εχει μαζι του κατι που νικαει τα παντα..
μακαρι να την βρει και να την φερει πισω...ταξιδιωτη πεσ του αν δεν την βρει να μου φερει μια καινουργια....το viewmaster μου υποκινειται απο μαγικεσ δυναμεισ..παιζει μονο τισ δικεσ του ροδελεσ..
θα περιμενω ..
θα περιμενω γιατι αυτοσ ο αγνωστοσ εγινε πλεον η ζωη μου..
